"(...)Między dwie wsie, wrocławskim od dawna
nazwany,
wiedzie gościniec, w wąwóz głęboki worany,
ku Śląskowi. Brunona rycerza dziedzice
zakładali je niegdyś i stąd: Bronowice
obiedwie noszą miano. Są Duże i Małe.
Chłopy w nich od setek lat żyją zasiedziałe
na swych rolach; z pradziadów, dziadów
gospodarze.
Wolne ich miasto Kraków, jak ostatnia karze
Konstytucyja majowa, ziemią i wolnością
obdarzyło, i z dawna byli tu miłoscią
i prawem ochraniani. Więc godność człowieczą
zachowali i dumę chłopską. Znaną rzeczą,
że niewola upadla, a wolność podnosi.(...)"
Włodzimierz Tetmajer "Racławice"
Powyżej: współczesny odcinek
Wysokiej Drogi na Wrocław
(jak w poemacie, wsie bronowickie
rozgraniczający):-)
Spokojnego
i równie słonecznego:-)