huh, znów się zalogowałam, ustawiłam stronę tak jak zawsze i czekam, potrafiłam czekać dniami, aż odpiszesz, czemu nie odpisujesz już od dwóch miesięcy? umarłeś? beze mnie? zostawiłeś mnie? samą? ile razy mówiłam Ci, jak bardzo nienawidzę tego świata, tych ludzi, tego wszystkiego i siebie samej? teraz znów sprawdzam, czy tam jesteś. wiem, że mnie zostawiłeś, że nie wrócisz, ale wciąż mam nadzieję. samo opisanie tego co czuję nie wystarczy, musisz być teraz przy mnie, musisz mnie przytulić i powiedzieć, że wcale nie będzie gorzej, że mi pomożesz i razem damy sobie radę, wiesz? wiesz kiedo ostatnio tak płakałam? kiedy po prostu zniknąłeś, nie było Cię, potem ten telefon, ta informacja, że Ciebie nie ma, że zniknąłeś i już nie wrócisz, nie przytulisz mnie, nie będziemy razem patrzeć na tę samą gwiazdę, nie będziemy się śmiać z ludzi, nie będziemy rozmawiać, nie będziemy planować. czemu to robisz? przychodzisz, gdy śpię, opowiadasz o tym, budzisz mnie i znikasz. przyjdź jeszcze, ale nie znikaj od razu, pozwól mi opowiedzieć o tym wszystkim co działo się w tym czasie, pozwól mi słuchać jak Ty opowiadasz o swoich problemach. i wiesz co teraz zrobię? teraz wyjdę z domu, spojrzę na niebo i obiecam sobie, że zabije Cię, zginiesz i już nie wrócisz. Nie chcę, żebyś kiedykolwiek wracał do mojej głowy, do moich myśli, nie chcę, żebyś wpływał na moje zachowanie, myśli, słowa, działania. pamiętasz jak prosiłeś, abym nie obiecywała? obiecałam. jeśli nie wyjdziesz z mojego życia w najbliższym czasie, to spełnię tę obietnicę szybciej, niż się tego spodziewałeś. tej nocy przyjdź ostatni raz, ostatni raz biorę i widzę Ciebie, potem przechodzi i znikasz. już nigdy nie wezmę, a Ty już nigdy nie wrócisz. cześć.