75.

Cholernie mnie to boli patrzec na was jak sie bijecie o to kogo to wina, jak sie martwicie co zrobic zeby bylo lepiej. Chcialabym to zminic gdybym tylko mogla wam jakos pomoc zrobilabym co kolwiek. To strasznie boli patrzec jak jestem bezradna, jak patrze na wasze zmartwienia, zamyslenia. Powtarzam im, ze musza sobie jakos z tym poradzic, maja dla kogo, maja po co, no musza nie maja wyjscia. Kroi sie serce jak widze ich smutnych i zamyslanych juz wiem co chodzi im po glowie, wiem czym sie tak strasznie z dnia na dzien zamartwiaja. Nie wiem jak im mozna pomoc, kto. Trzeba byc silnym trzeba wierzyc ze bedzie ok. Ten rok tyle problemow przyniosl ze soba, ze nawet juz ich nie licze, nie pamietam kiedy w tym roku bylam naprawde szczesliwa, kiedy mialam prawdziwy usmiech na twarzy, kiedy nie musialam sie martwi i myslec jak to bedzie. Nie zdajecie sobie sprawy z tego jak bardzo to boli jak bardzo boli wlasnie to, ze nie moge pomoc musze tylko przy nich cierpliwie byc i ich wspierac a to tez nie jest latwie uwierzcie mi. Moje zycie jest przewrocne do gory nogami. Niech juz to sie skonczy, niech juz zacznie sie wszystko ukladac. Czasami juz nawet lepiej klamac i mowic, ze jest dobrze, bo po co macie wiedziec co sie dzieje naprawde i tak nikt pomoc nie moze, doradzic tez nie jedyne co mozecie wysluchac a to tez duzo nie pomaga, wiec wole mowic ze jest dobrze, ze jest super zajebiscie niz tam sie zaalic jak u mnie jest zle, jak bardzo cierpie przez moich najblizszych. 

Dzien leniuchowania !