niby jest dobrze, bo w koncu przeciez mam obok siebie osobe ktora kocham i ktora mnie kocha,

ludzi, ktorych mimo ze czasami denerwuja to i tak ich uwielbiam i dziekuje im, ze są.

mimo, ze moje marzenie pojscia na studia sie nie spelnilo, to i tak w przyszlym roku bede probowac,

teraz wybralam sobie szkole, ktora jest OK i zostane (miejmy nadzieje) panią technik BHP i biomasażystką,

praca też jest w trakcie poszukiwań, ale jak wszyscy wiemy w naszym kraju ciężko o dobre zarobki.

to i tak czuje jakiś niedosyt "dnia dzisiejszego". zrobilam sobie bilans moich sukcesow i porazek. masakra.

po ostatnich przejściach, uswiadomilam sobie jak bardzo trzeba cieszyc sie zyciem.

i cieszyc sie z tego jak wspanialych mamy ludzi wokol siebie. bo jednak chwila i moze ich nie byc.

i nie wazne czy byl to udany dzien, czy nie. trzeba sie starac, mimo wszystko.

bless.