Czasem boimy się tych rzeczy które są cholernie łatwe... :*

Taka prawda. Od kilku lat podobał mi się pewny chłopak,  byłam w nim szaleńczo zakochana. Niewiedziałam tylko co on czuje do mnie. Niby dawał mi jakaieś znaki, że coś do mnie czuje, a z drugiej strony unikał mojego wzroku... Gdyby nie to, że byłam zmęczona tymi wszystkimi ''zalotami'' do niego nigdy nie odważyłabym się zrobić tego co zrobiłam. Po szkole postanowiłam sobie, że dziisaj zakończę tą cała zabawe w 'kotka i myszkę'. ! Gdy wychodził ze szkoły podbiegłam za nim, złapałam go mocno za ramię, odwróciłam go w moją stronę (niewiedział co się dzieje, zresztą ja róznież nie wiedziałam co robię) i wybuchłam ! Powiedziałam : wiesz... męczy mnie już to całe zamieszanie, nie wiem co do mnie czujesz, i co mam dalej robić ! Powiedz mi na czym stoję ! Jeśli nic do mnie nie czujez OK nie będę robiła żadnych scen tylko proszę powiedz... chociaż coś... ( mój głos wtedy ucichł, głowa mi opadła, byłam troszkę speszona. Nie wiedziałam czy mam odejść czy poczekać na jego ruch ... ) Wtedy on cichutko się zaśmiał podniósł moją głowę, uśmiechnął się i powiedział : BOŻE JAK JA CIĘ KOCHAM, WARIATKO ! e Byłam w szoku wybuchłam radością, rzuciłam mu się na szuję i do dzisiaj dziękuję Bogu, że się na to odważyłam. Gdyby nie to, nie wiadomo jakby to dzisiaj wygladało a tak jesteśmy ze sobą już rok, pięć miesięcy i 5-6 godzin. ^^

http://www.youtube.com/watch?v=56MHApMxtoQ