a miało być tak pięknie...

Nienawidzę Cię za Twój urok Nienawidzę za złudne chwile szczęścia Nienawidzę za iluzję niebiańskiej rozkoszy Nienawidzę za słowa, które jak muzyka koją moje zmysły Nienawidzę za najsłodszy uśmiech, przy którym blednie księżyc, gasną gwiazdy Nienawidzę za kolor oczu zielonych, piękniejszych niż blask najcenniejszych diamentów Nienawidzę Cię za obojętność... Nienawidzę za cierpienie... Nienawidzę za sny okrutne i myśli bolesne... Nienawidzę za słowa "wymuszone spotkanie"... Nienawidzę za "wymuszone kochanie"... Nienawidzę za oszukiwanie... Nienawidzę za pragnienie, które memu sercu bezustannie zadaje niszczące cierpienie... Nienawidzę za wspomnienia, którymi tak gnębisz mój nieszczęsny umysł...:(:(:(