- it wasn't the end

na zdj.: Paula

w trakcie prób zrozumienia pewnej sytuacji

                         Wyimaginowany świat z różnymi wymiarami.

                         ONA tam nie chadza. Przynajmniej próbuje sobie tak wmówić.

                  Za to on - zupełnie przeciwnie do niej - odwiedza ją w każdym wolnym momencie.

                        I was looking for a breath of the life

                        A little touch of heavenly light

                       But all the choirs in my head sang ''no''

miękkość

Niekiedy sny są niespodziewanie i niesamowicie prawdziwe.

Z łatwością możemy poczuć delikatność każdej chmurki.  Ich zimność i miękkość.

Można zatopić w nie wzork na długie godziny.

Rzeczywiste uczucie są jednocześnie przerażające jak i piękne,

kuszące i uzależniające.

Sekunda trwa wieczność.

Wspomnienia są źródłem nadziei.

Myśli o gestach.

                                                         You are the night time fear

                                                          You are the morning 

                                                         When it's clear

                                                         When it's over you'll start

                                                         You're my head

                                                         You're my heart

bo ja chcę tu i teraz 

      Histeria wplata się w myśli.

 Siła jest zastraszająca. Zawładnęła.

Wyrywa wszystko co napotka na swojej drodze.

Dla niej nie ma zahamowań.

Wbija swoje ostre paznokcie w skrzętnie wybrany skrawek ciała

- automatycznie szuka dogodnego miejsca.

Siła krzyczy.

gładzi każdy ból.

Jest nieludzka.

Nieopanowana. 

Próba. Raz. Dwa. Trzy. Nikt nie odpowiada.

Jeszcze raz. Próba powstrzymania.

Najlepiej jest nieszukanym.

Odgórny, własny zakaz.

Lekki powiew zimnego wiatru czy może raczej kubła zimnej wody.

Wiedzieć jedno i tego trzymać się za wszelką cenę.

Możesz mi naskoczyć. 

Wierzę. 

TAKIE jest wieczne. 

Odważna, szybka decyzja. 

UCIEKAJ...

Każdy ma swoją bajkę. Tylko trzeba ją dostrzec. 

,,powiedz, żebym tego nie robiła. powiedz, że życie polega na czymś innym''

....

75% czy 90, to nie całość.