Zgodnie z życzeniem opisy o tęsknocie i odległości. 

Tęskno­ta budzi w człowieku chęć do działania.

Ma­wiają, że miłość za­bija. Ja bym raczej po­wie­działa, że to ludzie za­bijają miłość. A po­tem sa­mi do­bijają się w sa­mot­ności myśla­mi i tęsknotą za czymś co już nie is­tnieje, za czymś co unicestwili.

Tęskno­ta to chy­ba naj­bar­dziej per­fidne z uczuć. Pot­ra­fi poz­ba­wić Cię wnętrzności.

Gdy tyl­ko po­myślę o tęskno­cie ja­kiej będę mu­siała doświad­czyć gdy wy­jedziesz - mo­je ser­ce umiera już wtedy.

Każdy jest więźniem cze­goś , ja na przykład jes­tem więźniem uczuć do oso­by,  dla której mo­ja tęskno­ta jest obojętna. 

Tęskno­ta poz­wa­la mi do­cenić ile nap­rawdę dla mnie znaczysz.

Nie wiem dlacze­go, ale kiedy poz­wa­lam myślom swo­bod­nie pląsać się w mo­jej głowie, to za każdym ra­zem od­dech sta­je się szyb­szy, oczy przeob­rażają się w morze, a w środ­ku siebie od­czu­wam niesa­mowitą tęsknotę.

 Tęsknię bar­dziej za sobą, taką, jaką byłam przy To­bie. Niżeli za samą Twoją obecnością.

 Tęsknotę naj­bar­dziej od­czu­wa się wte­dy, gdy ukocha­na oso­ba jest blis­ko a nie możemy jej zo­baczyć, dot­knąć, przy­tulić czy usłyszeć.

 W oce­nie smut­ku i tęskno­ty, pływa ma­leńki ok­ruszek szczęścia.

 Zas­ta­nawiam się, czy to zbyt duże stężenie ko­feiny, czy też tęskno­ta do Ciebie nie poz­wa­la mi dzi­siaj zasnąć.

Myślałam, że z miłością jest jak z kar­ta­mi - wys­tar­czy mieć dobrą passę, aby wyg­rać. Nies­te­ty, po­myliłam się. Poz­nając miłość na od­ległość, smak związku przez In­ternet, doz­nałam szer­sze­go i o wiele bar­wniej­sze­go pojęcia miłości, a gdy wszys­tko zaczęło tra­cić sens, poz­nałam jeszcze coś - praw­dzi­wy smak cier­pienia i tęsknoty.

Od­ległość przy­pomi­na nam o praw­dzi­wej miłości , bliskości ,  tęsknocie..