Hitoria Ewy cz.1

Mam  na imię Ewa . Włanie wróciłam z wakacji z Holandi . Oczywiście uwielbiałam swoje miasto :Lubiln . To tutaj spędziłam cały swój "bunt młodzieńczy" . Pierszy chłopak, walentynki, fałszywe przyjaźnie ... A teraz mam 16 lat. Owszem jestem jeszcze nastolatką, ale troche wydoroślałam . Chciała bym wam opowiedzieć pewna historię..

Stałam na dworcu , wszystko było z pozoru takie samo jak co roku kiedy wracałam z wakacji, jednak nie wiedziałam że na zajutrz moje życie sie troche zmieni .. 

Dojechałam do domu , mama jak zwykle się ze mną witała przez 15 minut , od śmierci taty nie ma praktycznie nikogo prócz mnie i swojej mamy do której mieliśmy jechać jutro .

Usiadłyśmy do kolacji . Mama zrobiła toty z serem . Mmm.. Ona wie co uwielbiam , o tak , nikt mnie tak dobrze nie zna jak ta kobieta , która przez całe życie robiła wszystko , żeby żyło mi się jak najlepiej . O mamie kiedy indziej . Tosty były pyszne . Nagle mama przerwała moje chrupanie słowami 'muimy pogadać' . Gdy ona tak mówiła trzeba było się bać , bo żadko, bardzo żadko tak mówiła . No to sie zgodziłam , wienc powiedziała mi tak : - córeczko , dość długo ciebie nie było , a ja czułam się samotna ... - w tym momencie dotkneła czule brzucha . Odrazu pojełam . Jest w ciąży ! Siedziałam jak z marmuru. Mam się cieszyć ? Płakać ? Co robić ? Przeciez teraz ledwo co dajemy sobie rade , a co mówić dopiero gdy dojdzie jeszcze jeden osobnik do utrzymania . Dochodziłam powoli do siebie wienc ledwo słyszalnym głosem zapytałam : - Mamo , ale kiedy ?. Na to ona mi : - Nie było cię 2 miesiace ... - Nadal oszołomiona , zapytałam - Ale z kim ? . Odpowiedziała : - Z Panem Prowańkim . A mnie było stać na ledwo wydukane : - Z moim nauczycielem od Matematyki ?!  Mama ze łzami w oczach odpowiedziała mi szeptem : - Przepraszam ... 

Jutro kolejne losy :) 

licze na to że sie wam spodoba :* :)