...

ileż to człowiek musi się napracowac na tej psychologii...ileż projektów badawczych, raportów z badań i innych dziwnych rzeczy wykonac...i to niezmiennie przez 5lat...i po co? ażeby skończyc na rocznej praktyce w szpitalu psychiatrycznym, a potem 4 lata w kolejnej szkole...kto nie zwariuje, temu może się nawet udac.

co w moim przypadku nie jest oczywiście możliwe, bo przecież każdy kolejny skrajny epizod depresyjny może mnie wykończyc.

ale póki co, moje zaburzenia dysocjacyjne pragną byc naukowcem i artystą, a co.

a teraz czas na reklamę!

na bezsennośc - benzodiazepiny! [kocham to rosnące stężenie w mózgu, ale co dobre kończy się po 2óch tygodniach]

a za 1sze zarobione pieniądze kupię sobie kozetkę.  ć