Z tamtych czasów najbardziej pamiętam nasze wspólne akcje, przyprawiające o dreszcz emocji głupie pomysły, które prawie zawsze kończyły się czyimś uchyłkiem na zdrowiu. Wszystko wydaje się takie odległe, a jednocześnie bliskie. Czasem, gdy jestem zupełnie bezradna i czuję się jakbym nie miała zupełnie nic, powracam do tamtych wydarzeń. Przeglądam zdjęcia i jestem tam, gdzie nie liczyło się nic oprócz dobrej zabawy. Patrzę na nie i widzę osoby, które kiedyś były w stanie skoczyć za sobą nawet w ogień. Widzę przyjaciół, którym zasada 'wszyscy za jednego' nie jest obca. I wiecie co ? Z tamtych czasów zostały tylko przepełnione radością i uśmiechem dni, w których jeszcze nie byliśmy sobie tacy obojętni. Teraz trochę się zmieniło...Nie jesteśmy już tacy sami, jesteśmy inni, tacy zwykli, bez siebie. Z dumą, która nie pozwala powiedzieć nawet "cześć" do osób, które kiedyś były najlepsze...

                                                       Każdy ma to na co się odważy...