Chciałabym zam­knąć oczy, po­liczyć do trzech. Ot­worzyć oczyć i stać przy To­bie trzy­mając Cię za ręce. 

czułem szczęście, gdy trzymałem Cię za rękę

gdy odeszłaś, czułem się jak Jezus który wybrał się na mękę

Niczego nie da się naprawić, wyjaśnić, wymienić.

Zaw­sze kiedy na Ciebie pat­rzyłem wyob­rażałem so­bie jak byla­bys ze mną szczęśli­wa, przychy­liłbym Ci nieba, nig­dy nie poz­wo­liłbym na to abyś cier­piała z mo­jego po­wodu ani żad­ne­go in­ne­go, ale Ty kochasz go, który łamie Ci ser­ce śred­nio raz w ty­god­niu. Jed­nak życzę Ci szczęścia.

Podobno zawsze jesteś szczera. Teraz moja kolej.

Nie nie od­wrócę się, nie chcę na Ciebie pat­rzeć. Nie chcę cię słuchać. Proszę odejdź i nawet nie musisz wracać. Weź te swo­je nies­pełnione obiet­ni­ce i wypierdalaj...