Jeszcze nikt tu nie wszedł , ciezko jest rozsławic bloga nie z cytatami i chcac pozostać anonimowym! A Więc oto moja historia kochani oby to co piszenie poszło na marne :

Przychodząc do nowego gimnazjum w nowym miescie nie znałam jeszcze nikogo , nie wiedziałam jakimi prawami rządzi sie to miejsce , co jest trendy a co raczej uważają za żenade , rózniło sie to miasto znacząco od mojego , ludzie tym bardziej ! chciałam sie stac taka jak oni troche chamska , zawsze wyrazajaca swoje zdanie , nie patrzac na to co mysla o mnie inni , wulgarna . nie potrafiłam , byłam inna moze dlatego pare osob nie tolerowało mnie , pod koniec lutego pierwszej klasy gimnazjum poznałam chłopaka - Adriana , normalny jak każdy , ale jak nikt mial swira na moim punktcie . będąc nadal tą stara Patrycja chcialam sprawic mu przyjemnosc wiec zgodzilam sie na chodzenie kiedy mnie o to poprosił w szkole , wytrzymałam z nim trzy tygodnie dalej mowiac ze raczej to nie ma sensu . w szkole go unikałam , nie odpisywałam na sms-y , na gadu gadu . w koncu dał sobie spokoj - bynajmniej tak myslałam . 13 sipernia na facebooku napisał do mnie kolega mojej kolezanki , ze ona zaproponowała ze jak do mnie przyjedzie pojdziemy do kina , chlopak wydawał sie sympatyczny , kiedy nasza kolezanka - Pamela , zaczela cos krecic ze jednak sie jej nie chce , ze mama jej nie pusci , my zaczelismy ze soba krecic , niewinny maly romans , poniewaz byl to byly chlopak Pameli , w koncu sami sie spotkalismy , na spotkanie szłam lekko zdezorientowana , moze i nawet jakas przestraszona , co jesli tylko w internecie mielismy wspolne tematy ? jesli tu sie nie dogadamy i bedzie drentwo ? moje obawy jednak okazały sie omylne , mielismy tyle sobie do powiedzenia ze jedno przez drugie mowilo , lubilam sluchac jego glosu , lubilam patrzec jak sie usmiecha , jak mowi ze chyba zwariowałam , pierwsze to wlasnie nasze spotkanie odbyło sie 21 sipernia , juz wtedy mnie mocno przytulił , wiedziałam ze nie skonczy sie to zwyklą przyjaznią .