Jest czas wakacji przy drogach znów masa niechcianych serc, błąkających się na swoich czterech łapach lub uwiązanych do drzew. W ich oczach tkwi smutek, przerażenie, tęsknota.
Nie pozbywajmy się tych, którzy dają nam całe swoje serce, radość i miłość gdyż czasem jest to najcenniejsza rzecz jaką możemy dostać.
Rys. Jarosław Lotta
Wiersz-Piotr Tomasz Hells
Pieski los
Kultura schodzi na psy
Te porzucone przez człowieka
Każdy z nich uwiązany z nadzieją czeka
Krótki żywot, pies, smycz, drzewo
Może wróci? Może zapomniał? Ale dlaczego?
Trudno siądę i pewnie umrę, jednak poczekam
Poczekam. Na dobrego człowieka