.

Za­kończyłam pe­wien etap i jak na ra­zie nie mam wi­doków na kolejny. Pragnę zacząć pi­sać no­wy roz­dział, ale jak na złość bra­kuje mi słów. Tkwię w bliżej nieok­reślo­nym miej­scu, mniej więcej tam, gdzie kar­tkę przew­ra­ca się na drugą stronę... No cóż więcej. Doszłam do wniosku, że bardzo trudno jest zacząć coś od nowa, zapomnieć o pewnych sprawach, a nawet osobach. Nawet jeśli bardzo by się chciało to po prostu się nie da. To już zawsze będzie nawiedzać mnie nocami i nic z tym nie zrobię. Trudno jest poczuć coś tak silnego jeszcze raz boję się, że już nigdy więcej tego nie poczuje. Chciałabym mieć kogoś obok kto by zrozumiał to jak się teraz czuje, kto był by w podobnej sytauacji do mnie.