Życie nie jest i nie było proste, ale to chyba o to chodzi. Być na zakręcie, i zastanowić się czy iść przez po marzenia czy stchórzyć i zawrócić. O wiele prostsza jest droga kiedy masz kogoś przy sobie, kiedy idzie z Tobą, podnosi Cię po upadku, kiedy zawraca ze swojej drogi po Ciebie, kiedy biegnie za Tobą. Najgorszę są momenty, kiedy coś was poróżni a Ty przestajesz chcieć przeżywac tą monotonie, która jeszcze bardziej Cię dobija, te same miejsca, ludzie którzy tak naprawdę są schowani głęboko za maskami, nie znaczą nic - zero. Pragniesz znów przytulić się, nawet jeśli miało by Cię to zabić. Czasem tak bywa, tak samo było z nami. Poszłaś inną drogą, z innymi ludzmi, którzy szli dla wygranej a nie ze wzgledu na Ciebie. Mam nadzieje że nie mówie zbyt w przenośni, bo chce żeby ten tekst był zrozumiały, nie dla wielu ale dla Ciebie. Nie potrafię myśleć, wysiadło mi wszystko. Może nie potrafię byc ani trochę lepsza, ale jesteś moim sercem. Dziękuje i cieszę się że znów widze Twój głupi ryj, mimu tyle słów, prób, klótni. Wszystko było nieważne, naprawdę. Chociaż czasami jesteś metr ode mnie, kilometr, 5km, mile to i tak ciągle tęsknie. Kocham cię, przepraszam.