Coś o mnie.

Jestem... no własnie.

Kim ja jestem.

Jestem człowiekiem (prawdopodobnie)

Jestem najbardziej znienawidzoną jednostką przez ludzi, jednocześnie będąc do rany przyłóż.

Lubię pomagać, bliscy mi ludzie wiedzą że najbardziej mi zależy na ich szczęściu.

Jestem słowny, nigdy nie złamałem danego mi słowa.

Jestem szczery do bólu, gdybyś był chory i miał umrzeć, albo przejechał bym Ci kota, powiedział bym to.

Potrafię dochować tajemnicy, nawet jeżeli Cie nie lubie, powierzony sekret wezmę ze sobą do piachu.

Potrafię doradzać. Często robiłem za psychologa i doradce, pomagając rozwiązać problemy.

Potrafie kochać i wybaczać.

Moja cierpliwość czasami zdaje się nie mieć granic.

Mam swój honor i godność

ALE 

Potrafię skłamać, a nawet zniszczyć. Jeżeli ktoś naprawde mi zajdzie za skórę nie pozostaje bierny.

Potafię być niemiły, chujem, dupkiem, chamski. Najczęściej w żartach, ale nie tylko.

Czuję niestabilność emocjonalną. Nie wiem jak opisać to co dzieje sie w mojej głowie czasami.

Zbyt szybko ufam, najczęściej źle na tym wychodzę.

W ważnych dla mnie sytuacjach nie potrafię być odważny, podjąć ryzyko.

Jestem świadomy swoich zalet i wad.

Mimo tego odczuwam pustke.

Żałuję wielu rzeczy, że sie nie starałem, że brakowało mi odwagi, że nie potrafiłem postawić wszystkiego na jedną karte.

Kim jestem? Paradoksem.