Dlaczego wracam/zaczynam

Jestem szczęśliwym i wartościowym człowiekiem.

Dlaczego to piszę? Bo chce. Bo moge. Bo mam taką zachcianke.

Gdyż mogę wszystko, tak jak wszyscy, Ty, on, ona i każdy inny z osobna.

Dużo sie działo w moim życiu na przestrzeni ostatnich miesięcy.

W momencie runął mi świat. Przynajmniej tak myślałem.

Z perspektywy czasu, płaczu, bólu i męki, doszedłem do wniosku że to tak naprawde była iluzja.

Iluzja świata, który stworzyłem we własnej głowie.

Było mi z tym dobrze, gdyż byłem człowiekiem słabym.

Stałem w miejscu, myśląc że złapałem życie za kostki.

Brałem to co było, nie patrząc na siebie. Na swoje szczęście.

Porzuciłem swoje hobby, zaniedbałem przyjaciół.

Tych prawdziwych, którzy przyjęli mnie - zbitego psa z podkulonym ogonem.

A teraz?

Teraz boli mnie samotność... chociaż to nie jest samotność, gdyż zbyt wiele osób jest mi bliskich.

Psychicznie jestem sam. Brak drugiej osoby przy mnie po tak długim czasie boli.

I pewnie będzie boleć jeszcze jakiś czas.

Ale teraz może być już tylko lepiej. Będzie lepiej.

Nie przyjdzie to samo, będe musiał walczyć o swoje szczęście.

Ale wiem że mi sie uda.