#1

tak.

zakładam blog. w sumie nie wiem, po co to robię. nigdy mnie to nie interesowało.

w dodatku ludzie zazwyczaj myślą że jak ktoś zajmuje się blogiem, ma strasznie dużo czasu, nic nie robi poza nim, nic go nie interesuje... ale nie w moim przypadku.

akurat ja ostatnio prawie w ogóle nie mam czasu, tym bardziej na to czym najbardziej lubię się zajmować.mam miliony innych zajęć niż jakieś tam pisanie na blogu.

to niesprawiedliwe. naprawdę.

hmm po co ja w ogóle go zakładam? sama nie wiem. może po to żeby się upodobnić się do miliona innych, różowych, pragnących być fajnych dziewczynek opowiadających o swoich kłopotach i jakże złym i niedobrym życiu? po to żeby go każdy czytał?

tyle pytań i żadnych odpowiedzi.

ech. ten pierwszy post na razie wygląda tak jak to przed chwilą opisałam - post niezrozumiałej przez świat i wylewającej łzy dziewczynki. nie.

nie. dochodzę do wniosku że piszę po prostu o rzeczach różnych, o których chcę komuś powiedzieć - lub napisać i żeby ktoś to przeczytał.

czyli o rzeczach, o których zwykle nie mówię.

albo po prostu których nie mam komu powiedzieć.

a ja bardzo mało mówię. zawsze. nie lubię mówić. wolę je chować w głębi siebie.

a rozmawianie też mnie męczy. chyba bardziej niż wszystko inne. nie chyba... na pewno.

dlatego wolę słuchać niż mówić. a ja wszystko zapamiętuję co słyszę.

dlatego będę pisać o rzeczach... innych niż zwykle. właściwie nie wiem jak je nazwać. dlatego ktoś znajomy czytając tego bloga może się nieco zdziwić. zależy też jak dobrze mnie zna.

czy ja jednak chcę żeby ktoś to czytał? może niech to pozostanie, tu w sieci, jako jeden z mialiarda innych blogów?

dochodzę jednak do wniosku że... nie wiem czy chcę żeby ktoś to czytał.

naprawdę nie wiem.