z DiN trochę mam zapłon ale nic nie szkodzi.

Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie i wiedząc o tym jakoś nie zdawałam sobie sprawy aż do tego czasu.
Trochę nie rozumiem tego jak można być takim pustym człowiekiem. Czasami cieszę się ze nie patrze jak naprawdę ludzie wyglądają zewnątrz tylko ich po prostu kocham. Wiem ludzie tak jak i ja nie jestem idealna mam swoje wady i to nawet dużo którymi wkurwiam ludzi i czasami mają mnie dość ale jeżeli ktos mnie zna na tyle dobrze że widzi też u mnie zalety i nie przeszkadzają mu moje wady to to sie nazywa prawdziwy przyjaciel. W każdym związku w przyjaźni jak i w miłości zdarzają się kłótnię i to nawet mocne ale to nie zmienia faktu że nadal tych ludzi kocham tak samo jak oni kochają mnie. W miłości tak jak i w przyjaźni nie chodzi o to żeby latac drugiej osobie za tyłkiem i robić wszystko za niego chodzi o to żeby sie wspierać, przytulić jeżeli ma sie doła porozmawiać, poradzić, wesprzeć..


Powoli sama się gubię w tych moich sprawach ale mam osobę która codziennie mnie wspiera najmocniej jak może i chociaż nie codziennie może mnie przytulić tak jak tego potrzebuje w takich sytuacjach to zawsze gdy dzwoni do mnie i mówi mi jak bardzo mnie kocha to od razu pojawia mi się uśmiech na buzi i dodaje mi sił by przetrwać meczący tydzień bez niej, tego właśnie potrzebuje by przetrwać kolejny dzień.


nawet sobie nie zdajesz sprawy jak jesteś dla mnie ważny i potrzebny do życia bo to Ty dajesz mi ta moc.