Osobiście, oczywiście, wszystkiego żałuję.
Nie ma takiego słowa, takie uczynku, takiej myśli, takiej potrzeby, takiego strapienia, takiej radości, takiej dziewczyny, takiego chłopca, takiego wątpienia, takiego zaufania, takiego zadufania, takiej skromności, takiej wzgardy, takiej chuci, takiej nadziei, takiego lęku, takiego uśmiechu, takiego płaczu, takiego imienia, takiego oblicza, żadnego czasu, żadnego miejsca,
których bym nie żałował aż nazbyt wylewnie.