Koniec roku

Kolejny rok za nami. Co prawda sporo się działo i dużo się zmieniło. Jakoś nie mam chęci na zabawę, ale jestem u znajomych. Nie chce siedzieć sama. Nie mogę pozwolić sobie na spędzanie czasu w samotności, bo kto wie co mogło by się stać. Podsumowując rok mogę powiedzieć, że moje serce ma same rany. Mam wrażenie, że cały czas wychodzi tak, że ktoś mnie rani. "Kiedy ktoś Cie rani pomyśl o nim jak o papierze ściernym. Może Cie podrapać i lekko zranić, ale w końcu Ty będziesz obrobiony i wypolerowany, a on stanie się bezużyteczny ". Czy to z mojej winy? Z braku nieumiejętnego dobierania osób do pewnych sytuacji. Ja przyciągam same sytuację, które kończą się źle. Podobno ból uszlachetnia . Trzeba czasu by się zagoiły rany. Aczkolwiek cierpliwość to nie jest moja najmocniejsza cecha. Ostatnio myślenie to też nie jest moja najmocniejsza. Cieszę się że tutaj można wyrzucić to co się chce. Mam wiele w sobie słów które bym chciała wyrzucić a tłumie je już sporo lat. Chciałabym żeby mi kolo " chuja " latało. Chciałabym w życiu już niczego nie udawać.  Ciężko jest trzymać uśmiech jak tak naprawdę chce się płakać. Podejście żeby wstyd było opowiadać wraz z nowym rokiem odejdzie w zapomnienie. Postaram się by następne 365 dni były spędzone z photoblogiem.

Cieszy mnie może że tak mało osób to czyta.