Jak ja nie lubię czekać na coś nie miłego, wtedy chce aby dni leciały jak najszybciej, żeby nadszedł ten jeden i było po wszystkim. Co za tym idzie wszystkie miłe chwile miają bardzo szybko, nie są tak smaczne jak powinny. To troche straszne bo podobno człowiek całe życie na coś czeka, na lato , na szczęście , na wakacje , na miłość , na ważny dla siebie dzień.. a co z tymi  chwilami
' pomiędzy ' ?!

Przecież nie da sie żyć, płynąc z dna do powierzchni jak najszybszym tempem z resztką powietrza w płucach, aby tylko sie wynurzyć i być już u celu. Tak właśnie często jest, czekając na kiedyś, nie doceniamy dziś.

Inny z wniosków jest taki, że fajnie jest wprowadzać w życie obiecane sobie zmiany. Ja chcę przestać odwlekać wszystko i używać wygodnego terminu - ' jutro ' co tylko odkłada sprawy na później nie rozwiązując ich w najmniejszym stopniu . Potem kłębią się one w głowie jak jakiś wielki stos uciążając tym, że są nadal nie załatwione. Drugą zmianą jest jak dla mnie wielka chęć zaufania ale takiego w praktyce, w sobie a nie tylko w słowach.  Owe zaufanie zasłużyło sobie już wiele czasu temu, by sie pojawić. O tym czego ono dotyczy nie będe już pisać. Grunt to to, że pierwsze uczucie pójścia 'na przód' z własnymi demonami jest budujące :) Zalety trzeba pielęgnować a wady niwelować :)

no, to end of story na dzisiaj .. :)