Jesteś w samochodzie w drodze do kina.
Jesteś zawstydzona,
że podwozi cię twoja mama.
W wieku szesnastu lat nie możesz robić jeszcze tylu rzeczy.
Nie możesz się doczekać,
aż wyprowadzisz się kiedyś z domu.
I będziesz podejmowała własne decyzje.
Lecz nie proś jej,
żeby cię wysadziła za rogiem.
Pamiętaj,
że ona też się starzeje.
Nie strać tego sposobu,
w jaki tańczysz dookoła,
w piżamie, szykując się do szkoły.
Rób zdjęcia w myślach swojego dziecięcego pokoju.
Zapamiętaj dźwięk,
gdy twój tata wraca do domu.
Zapamiętaj kroki,
zapamiętaj wypowiadane słowa.
I ulubione piosenki twojego młodszego brata.
Właśnie uświadomiłam sobie, że wszystko,
co mam,
kiedyś przepadnie.