Dodano: 25 WRZEŚNIA 2008
Już wiem co zabiorę ze sobą.
Zieloną butelkę z korkiem, od wina. Czystą, pustą.
Napełnie ją.
Jeśli nie czymś fizycznym, to myślami, będzie tak sobie stać na parapecie, i jeszcze afrykańskie kadzidła.
Tak, właśnie tak.
A pamiętasz jak to się wszystko zaczynało?
Kaszanki, chleb z pasztetem pomidorowym, bo nic innego nie było w waszej lodówce.
Jakiś smalec ze skwarkami i litry herbaty.
Balkon mój ulubiony, na którym wdychało się ulotne uspokojenie.
Rozmowy o wszystkim i o niczym.
Jajecznica, która lądowała na mojej buzi i koszulce.
Pies sąsiadów i tysiąc min na minutę.
Twoje spodenki wiązane na sznurek, podkoszulka i sztalugi.
Tak to się zaczynało, a teraz ląduje na tym pokładzie.
No to cześć.
Komentarze
katherine
a i trochę wam zazdroszczę tego wynoszenia się z domu na okres studiów, w sumie też bym chciała... niestety, tak to jest mieszkać niedaleko swojej uczelni. tzn. to tylko 40 minut busem, niby daleko, ale jednak za blisko by się tam całkiem przenosić.
26/09/2008 1:51:14
katherine
ja chodzę do zwykłej, miejskiej, ale nie jest tragicznie, byłam tam po długiej przerwie spowodowanej czytaniem lektur, i byłam milo zaskoczona ilością nowości, i tego co mnie naprawdę może zainteresować. jeszcze cały stos na mnie czeka, nie ma to jak znajoma bibliotekarka :)
26/09/2008 1:50:21
~surja
mnie w zasadzie chodzilo o taka podroz niedoslowna. Zdaje sie wyplywasz na gleboka wode?
Bardzo mnie te spodenki na sznurek zaciekawily ;)
Bardzo mnie te spodenki na sznurek zaciekawily ;)
25/09/2008 22:57:41
