Muszę być silna cz. 7

  Kochani, nie ukrywam, że zawiodłam się trochę..  2 "Fajne" pod poprzednią notką to malutko, ale dodaję kolejną. Liczę, że może tutaj się uda zebrać więcej "Fajne" i komentarzy. No dalej, pokażcie, że jesteście. :*

Przyszedł po 15 sekundach, miał ze sobą gitarę.

- Chcesz posłuchać tego utworu w całości? Tylko ostrzegam, nie jest dopracowany.

- Jasne! krzyknęłam. Siadł koło mnie i zaczął grać. Zamknęłam oczy i wsłuchałam się w melodię. Byłam jak w transie. Mimowolnie zaczęłam śpiewać napisaną przez siebie piosenkę, dopasowałam słowa do nuty stworzonej przez Karola.  Wszystko pasowało idealnie, bez problemu mieściłam się. Chłopak popatrzył na mnie lekko zaskoczony, ale szok zaraz przemienił się w szeroki uśmiech. Włączył się w refren, brzmieliśmy niesamowicie. Kiedy skończył wciąż nie mogłam się dobudzić, to było naprawdę fantastyczne uczucie. Te emocje.. Poza muzyką nic się wtedy nie liczyło.

- To było ekstra! Skąd wytrzasnęłaś ten tekst? - spytał po chwili.

- Em.. widzisz, napisałam to jakiś czas temu. - odpowiedziałam odwracając wzrok.

- Jest świetna, serio! Nie wiedziałem, że piszesz.

- Dzięki. No tak, piszę. Opowiadania, wiersze, piosenki. Kiedyś mogę ci któreś pokazać jeśli będziesz chciał. Ty pięknie grasz. A muzykę skomponowałeś sam?

- Pewnie, że chcę. Wcale nie gram pięknie, ale tak, muzykę komponowałem sam. Trochę mi to zajęło, niedawno skończyłem.

- Wyszło ci. A dużo masz takich gotowych utworów?

- Trochę będzie, mam na komputerze i na płytce. Jeśli chcesz mogę ci pożyczyć, przesłuchasz sobie. Tylko nie podkręcaj na maksymalną głośność, bo to tak fatalnie brzmi..

- Na pewno nie brzmi fatalnie. I dziękuję za podsunięcie pomysłu. Genialne, po prostu genialne! Podkręcę na fula. - odparłam wystawiając mu język. Chłopak wręczył mi opakowanie zawierające dwie płytki, a ja wsadziłam je do torebki. Po obejrzeniu reszty mieszkania i zapoznaniu się z siostrą Karola, oglądnęliśmy jeszcze komedię i o 23 wróciłam do domu. Mama nie była tym zachwycona, ale nic nie powiedziała. Poszłam do łazienki się umyć, zajęło mi to trochę więcej czasu niż zwykle, chciałam na spokojnie wszystko przemyśleć, a podczas ciepłej, aromatycznej kąpieli dużo lepiej się myśli. Doszłam do wniosku, że chyba jestem zakochana.. po dwóch dniach znajomości! Czyli jak to się mówi od pierwszego wejrzenia. Postanowiłam jednak traktować Karola jedynie jako kolegę, przynajmniej na razie. A później zobaczymy. Kilka minut przed północą siedziałam już w piżamie pod kołdrą i sprawdzałam co nowego na facebooku. Po chwili jednak zamknęłam tę stronę i weszłam na skype. Daria była dostępna i bez przerwy się dobijała, ale ciągle ignorowałam połączenia od niej. Gdy zrozumiała, że to na nic, postanowiła jeszcze pomęczyć mnie wiadomościami z czego każda była o podobnej treści: Przepraszam, nie chciałam żeby tak wyszło, to nie tak jak myślisz.. itp. Nie chciało mi się pisać jej wszystkiego co o niej myślę, wciąż chyba byłoby to za mało. No bo jakiego słowa bym nie użyła to i tak niewiele, by opisać to co czuję. Zdradzona przez najbliższą mi osobę, której ufałam.. Straszne uczucie i nie życzę tego nikomu. Napisałam jej jedynie, by dała mi spokój i zamknęłam laptopa. Było już po północy, a ja nadal nie spałam. Przypomniałam sobie wtedy o płytach z muzyką Karola i moim notesie z piosenkami, obiecałam sobie, że popracuję nad tym. Nie wiem jak długo siedziałam, spać poszłam koło 3, w ciągu dwóch godzin napisałam cztery, dosyć krótkie wiersze, jednak ja uważam, że to jedne z najlepszych moich prac, mimo, że pisałam je zmęczona. Dwa były o miłości, trzeci o przyjaźni, a czwarty o zdradzie. Przelałam na papier moje uczucia, użyłam mocnych słów, by określić mój stan po tym wydarzeniu. A jest naprawdę źle, chociaż Karol stara się mi pomagać.

   Przepraszam, że taka krótka ta część. Jeśli chcecie kolejną to klikajcie "Fajne" i komentujcie, postaram się wieczorem wtedy coś dodać. Tylko postarajcie się chociaż o 5 "Fajne".. proszę <3