#8

Dzisiejszy wpis dedykuje Margarett.

Moja piczko starsza wiekiem, wiesz nigdy nie pomyślałam, że połączy nas coś więcej jak rodzinna wieź. W sumie i tak jesteś blondynką jak ja więc to już coś :D no, ale ja w sumie nie o tym. Wiesz dzisiaj jest ten szczególny dzień, gdy Ciebie nie ma i wiesz co? Brakuje mi Ciebie jak mojej wątroby. Chciałabym nazwać naszą wieź przyjaźnią, ale to coś więcej. Dla mnie jest to siostrzana miłość. Coś znacznie ważniejszego od przyjaźni. Piękne w  tym wszystkim jest to, że często myślimy o głupotach tak samo, wystarczy nam jedno głupie spojrzenie i wiemy o co chodzi, mamy tak samo zryte berety i wątroby. Poza tymi przyjemnościami, potrafimy się wzajemnie słuchać, opierdalać, płakać na kolejnym filmie z wesela, mówić otwarcie co zjebałyśmy. Znamy swoje moce i słabe strony. Dobrze wiesz, że niedługo wyjeżdżam, cholernie będzie mi brakowało Ciebie, Majeczki i Józefa. Jesteście dla mnie dopełnieniem mojej własnej osoby. Moje ulubione wspomnienie z Tobą jedno z wielu oczywiście, to gdy w Twoje urodziny tak bardzo chciałam Cię upić Kadarką, że sama się upiłam. Jest to tak piękne i barwne wspomnienie, że mam ochotę je powtórzyć. Martwi mnie mój wyjazd, ponieważ nie widzę Cię zaledwie kilka godzin i tęsknie. Ale spokojnie zaraz idę spać i koło 4 przyjadę po Ciebie moja piczko. Kocham Cię Margarett i całą waszą małą rodzinkę :*