.za szkłem. 

Po raz kolejny przeceniłam możliwości pozytywnego naładowania, zresztą w kółko to robię.
Myślę sobie: 'jeju jak jest pięknie, nic tego nie da rady popsuć', a potem dupa. Daje rade. Nie zostaje nic z pozytywnego naładowania, nic z radości jakiej doświadczyłam przed chwilą. Pozostaje tylko myśl, że wszystko jest zbyt toksyczne i nie powinnam dalej ryzykować. A ja zwyczajnie nie mogę się powstrzymać...

Pozorne ideały są wszędzie. Sytuacje, ludzie, rzeczy. We wszystkim można zobaczyć z pozoru ideał, a następnie zagłębiwszy się nic nam nie pasuje.

Przerwa świąteczna działa bardzo refleksyjnie.

Ja tylko się pytam: Gdzie jest Maciek???

;*;