4.

"Grzech"

Zapomniałem o nim na śmierć
Zapomniałem i wkradł po cichu się
Do wszystkich spraw oczywistych
Wszędobylski, nieprzyjaciel najwierniejszy

Pokój jest zamknięty, gęste jest powietrze
Żarówka wisi samotnie i czerwonym okiem
Penetruje mój zamknięty świat

W ów pokoju najciemniejszym kącie
Siedzi od zawsze prawie że samotnie
Prawie że, bo jak zawsze z nim jest
To co ludzie zwykli od wieków zwać grzechem

W jaśniejszym kącie owej czerwonej sali
Grzechy z wdziękiem się ucieleśniały
Uda ponętnego grzechu nie raz rozchylane
Jak do nieprzyjaciela  Diabła  domu bramy

Pokój jest zamknięty, gęste jest powietrze
Żarówka wisi samotnie i czerwonym okiem
Smaży się biedny nocny motyl  ćma
Patrzę się, jak to jest że ta ćma to ja
A obok mnie śpi grzeszna zguba moja
Tak jest z zauroczeniem że to czego pragnę
Potrafi zabić& najbardziej

+ Można dodawać, komentować, klikać fajne i polecać ^^