#94

Gdy ktoś oberwie nas z piór sensu życia

Połamie skrzydła wolności i radości

czujemy się jakby wszyscy odeszli....

Jakbyśmy zostali sami,pośrodku mroku i ciszy

wśród własnych krzyków i łez..

Lecz nie zapominajmy o tym co nadal mamy

o ludziach co nadal nas kochają,potrzebują

o miejscach wciąż na nas czekających

i o tym ile pięknych rzeczy się jeszcze wydarzy.

ile lotów wśór błękitów i promieni słońca...

Więc każdego ranka spróbujmy choć na chwilę unieść się w górę

oderwać od ziemi i zatopić w wolności.

Gdy skrzydła nas wciąż bolą, nie bójmy się poprosić o pomoc.

jeśli będziemy czegoś naprawdę pragnąć

osiągniemy to wcześniej niż się spodziewaliśmy.

A więc odkurzmy nasze skrzydła z pyłów bolesnych wspomnień.

nabierzmy wiatru nadziei..

poczujmy ciepło promyka wiary i wzbijmy się wysoko

wysoko w błękicie zatopmy nasze ręce.

Otulmy chmury marzeń i...z podniesioną głową lećmy ku słońcu

naszemu największemu marzeniu...

...nawet gdy oznacza ono tyle co dla Ikara...