EKSPRESJE OGNIA

Co widzisz, kiedy wpatrujesz się w ogień? Co widzisz siedząc przy ognisku? Co widzisz w małym płomieniu zapałki roznieconym przez Dziewczynkę z zapałkami? Czy naprawdę jest to tylko ogień, kolorowe płomyki, które niosą śmierć i zniszczenie by same mogły być?

Tęsknota, nadzieja, przerażenie, radość, smutek, wspomnienia... ogień roznieca uczucia usuwając się na drugi plan, w cień. Jest tylko pretekstem i natchnieniem. Nie jest rzeczywistością, jest magią żywiołu wplątaną w nas samych. Jest wolnością samą w sobie, która nie daje się okiełznać do końca. Patrzymy za swoimi pragnieniami i tęsknotami nie widząc jego barw, kształtów, nie odczuwając jego ciepła.

Pożerają siebie nawzajem, po to, aby na chwilę rozbłysnąć, wzbić się w górę, a później zamienić się w szary popiół i czarne zgliszcza. Ogień jest żywiołem-artystą, malarzem, który dobiera kolory, aby nas oczarować, zahipnotyzować, przenieść do świata, 
który jest ponad lub pod nami.

Piekielne okręgi, błękitna ognista woda, żar zieleni. Płomienie walczące z chcącym opętać je dymem. Mistrz nastroju i mistrz pięknego zniszczenia. Podpalacz emocji chowający się pod łóżkiem. Druga strona tęczy, ta nieodgadniona, bardziej nasycona i barwna, ta, którą można się poparzyć, ta bez garnka złota na końcu. Czerwień, złoto, żółć, biel, zieleń, niebieski, pomarańcz, czerń... oto kolory ognia, cały czas tańczące ze sobą namiętny taniec, cały czas przenikające przez siebie, cały czas tworzące barwy, których nie da się opisać. Trzeba je dostrzec.

Kocham was laski dziekuje za mile spedzony dzien ;**