We mgle

We mgle ukrywa się drugie znaczenie. Wyciągasz ręcę, by dosięgnąć odpowiedzi, lecz nigdy nie możesz jej dosięgnąć. W Twojej głowie rodzą się setki nienazwanych pytań. Krzyczysz, lecz nikt Cię nie usłyszy. Przytłacza Cię tylko ten niepewny obraz, wciąż kształtujący się przed Twoimi oczami. Nie ronisz nawet już łez. Oczy uważnie obserwują, łudzą się, że znajdą to, czego szuka umysł. Najpierw widzimy, potem rozumiemy. A co, jeśli mgła jest pełna niezrozumienia? Otoczona, osaczona. Jeden błąd, jeden ruch, jeden krok i możesz osunąć się bezwładnie w przepaść. Niby nie chce Ci się tego ciągnąć, a jednak coś Cię tu ciągle trzyma. Ciągle, zawsze, na wieczność.

Wtulona w zimną mgłę. Nie oswoję się z tym.