Czas powolutku stąpa między ludźmi
Wydawałoby się, że tracimy to co do stracenia jest przeznaczone. Czyżby?
Pewne rzeczy się zmieniają, pewne pozostają zawsze takie same
Bez pośpiechu, bez strachu, chwytasz mą dłoń
I wtapiasz się w nią
Czy to wszystko musi być takie proste? Wzrastamy, kwitniemy, więdniemy?
Starsi ludzie obserwują z żalem ich miasto. Zmiany odbijają się w ich oczach
Ale czy to nie jest tęsknota za dawanym Ja?
Wystarczy wziąć głęboki oddech i spojrzeć na nocnym niebie w przeszłość
Czas nie jest naszym niewolnikiem - nie zatrzymamy go
Ale ugoda z nim wystarczy
Moje palce zawsze będą pewnie odnajdywały Jego palce
jakość zdjęcia mnie powala. dziękuję photoblogowi!