Dzien dobry panstwu.

Pisze bo mi sie nudzie.

A pozatym jutro do polski nad jezioro, wiec nie bede miala dostepu do neta do niedzieli wieczorem...

Czas jakos leci, ale stanowczo za wolno. Jeszcze 2 tygodnie musze jakos przezyc. Za dwa tygodnie o tej porze bede ubychac wszystko do torby...

Jakos idzie i nie jest najgorzej.

Zyje w takim stanie oczekiwania, nie chca o niczym myslec, bo i tak nie umiem dojsc do zadnych wnioskow.

I juz pomijam fakt ze w glowie mam tysiace pytan na ktore nie umiem odpowiedziec.

Boje sie tego co bedzie i jak to wszystko bedzie wygladalo.

Ael chyba wiem tylko tyle ze kocham.

I ze chce z nim byc ale pod jednym warunkiem.

A mianowicie takim ze oboje sie w to zaangazujemy na sto procent...

Inaczej nie ma sensu....