...

Najaktualniejsze zdjęcie nie tylko dlatego, że w mojej torebce i pokoju panuje właśnie taki bałagan, ale powoli wchodzi on też w moje życie.

Przerasta mnie on, bo jeśli poradzę sobie z jego posprzątaniem i jest pięknie, lśniąco i pachnąco, to i tak za 2 dni wracamy do starego obrazka.

... jak to powiedział wczoraj jeden z moich wykładowców (odnośnie śniegu za oknem): Polakom nie dogodzisz. Choć ja to odebrałam akurat nieco inaczej... przez prawie rok marudziłam jakie to moje życie jest nudne, monotonne i zbyt przewidywalne.. a kiedy sytuacja obróciła się o 180*, to nagle nie potrafię się w tym wszystkim odnaleźć. I zastanawiam się tylko ile to wszystko jeszcze potrwa...?

Najsmutniejsze jest to, że to, co przez ostatni okres mojego nędznego życia sprawiało mi naprawdę wiele przyjemności, odeszło na dalszy plan i obawiam się, że powoli zanika... i to nie tylko takie banały jak moje włosomaniactwo, czy mania posiadania kosmetyków, ale także MiCz.

Ferie miały być do odpoczywania, a były to najintensywniejsze i najbardziej przykre 2 tygodnie od paru lat... dokładnie od 5 lat. Dlatego też dzisiaj pozwoliłam sobię na chwilę lenistwa i wstałam o 8:30, a nie jak codzień o 5:50. 

Cieszy mnie jednak, że otacza mnie parę naprawdę wartościowych, szczerych i dobrych ludzi, którym, jak myślę, można zaufać i Ci, z którymi można się po prostu pośmiać ;) Przede wszystkim moja Domi (<3) i część Oligo! ;) 

A z mniejszych pozytywów? Sesja zaliczona w pierwszym terminie z efektem końcowym (chyba, bo nigdy nie potrafię policzyc tak, zeby wyszlo tak samo, jak poprzednim razem ! :( ) 4,56. Teraz będzie najgorsze... niestety. Także dni wolne zamieniam na dni w bibliotece pedagogicznej lub na dni spędzone na kompletowaniu notatek. Niestety...

No i zapomniałabym o najważniejszym! Moje wczorajsze, samodzielne (z Anią :D) prowadzenie lekcji (po raz 1szy w życiu) oceniam na 4,5! ;) brawa dla cioci Martyyy! <3

Koniec marudzenia!

kc. :*