"oczywiście Cie przyjeli, przeniosłaś się z Bostonu do Paryża do małego mieszkanka, pokazałem Ci moją dzielnice, knajpy,szkołe, przedstawiłem znajomym, rodzicą, słuchałem Twoich tekstów, śpiewu, nadziei, marzeń, muzyki, Ty słuchałas moich po włosku, rosyjsku,niemiecku, dałem Ci walkmen'a, a Ty mi dałas poduszkę... pewnaego dnia mnie pocałowałaś. Czas mijał, uciekał, i wszystko zdawało się takie proste, takie swobodne, takie nowe i niepowtarzalne. Chodziliśmy do kina,  potańczyć, na zakupy, śmialiśmy się, Ty płakałaś, pływaliśmy, paliliśmy, goliliśmy się, czasem krzyczałaś bez powodu czasem z jakiegoś powodu..Odprowadzałem Cię do szkoły, kułem do egzaminu, słuchałem Twojego śpiewu, Twoich nadzei, marzeń, Twojej muzyki. Ty słuchałaś moich. Byliśmy sobie bliscy, co raz bliźsi, chodziliśmy do kina, na basen, śmialiśmy się, Ty krzyczałaś czasem z jakieogś powodu a czesem bez. Czas mijał, uciekał. Odprowadzałem Cię do szkoły, kułem do egzaminu, Ty słuchałas jak mówie po włosku, niemiecku, rosyjsku, francusku, kułem do egzaminów Ty krzyczałaś czasem z jakiegoś powodu, czas mijał, bez powodu, krzyczałaś bez powodu, kułem go egaminu, czas mijał, Ty krzyczałaś... krzyczałaś..chodziłem do kina. Wybacz mi Fransin...."