Ile razy zasnę z tą myślą, że nie tak miało być ?
Ile szans straconych jest we mnie, że ucieknę stąd ?
Czy na zawsze świat mnie zamknął w tej pułapce pustych ścian ?
Zanim się we mnie resztki życia wypalą i zgasnę,
coś w duszy mi zacznie obumierać na zawsze, znajdź mnie.
Choć słaba tak bardzo, że milczniem mnie złamać łatwo,
zbuduję ze wzruszeń naszą bliskość, a z ramion przystań.
---
myspace.com/tokiohotelinpolen