BO W CIEMNOSCI WIDAC WIECEJ 

Wyruszam w drogę, daleką drogę Trwać niby bezpiecznie już dłużej nie mogę Chcę odkryć to, co zakryte przede mną Chce szukać tego, choć może nadaremną Chcę poznać prawdę o sobie samym Kim jestem, co robię tutaj między wami Zostawiam wszystko, co wspominam najmilej Bo choć ważne było, to tylko na chwilę Porzucam to, co było najciekawsze Bo cieszyło mnie, jednak nigdy na zawsze Kiedy wrócę tu Jeśli wrócę kiedyś Jeśli znajdę to Po co szedłem wtedy Jeśli zapytacie To odpowiem wam Żyję, kocham, ufam I prawdę już znam Udaję się sam na najwyższy szczyt Gdzie nie ma półprawd i nie przetrwa nikt Gdzie wszystko widać od góry w dół Gdzie ujrzę całość, a nie prawdy pół Spędzę w ogromnym lesie długie tygodnie Zapomnę to, co proste i wygodne Gdy wszystkie demony podejdą blisko Gdy cisza i ciemność przerośnie wszystko Wtedy pójdę dalej, jeśli starczy mnie Tak trudno jest zbudzić się po długim śnie akurat