Które to już?

Stało się! Po raz kolejny (już 19 raz w moim życiu) rok dobiega końca. Ale zaraz moment, coż to był za rok! (fajerwerki, bebędnki, poscigi, wybuchy). Tak, to znaczy, że biore się za podsumowanie.

    Ehh, mogłabym skupić się na tych wszytskich paskudnych porażkach, mogłabym powiedzieć, że to był najgorszy rok w moim życiu, ale nie chcę, bo po co? Nie czuję tak, nie chcę się skupiać na tych złych rzeczach, nie mam zamiaru sie załamywać. Nie osiągnęlam nic, niczego nie dopięłam, ale mimo to, czuję, że mogę spokojnie zaczać z czysta kartką, jeszcze raz. Od nowa, wszystko od nowa. Żyje się tyko raz, ale wszystko można w życiu naprawić.

    W sumie myślę, że ten Nowy Rok wypada w idealnym momencie. To czas żeby spiąć się w sobie, odnowić wszytskie cele i spróbowac jeszcze raz. Nie otwieram już kolejnych ran, otwieram kolejny rozdział w życiu, codziennie nową stronę. Chcę codziennie zaczynać z pustą stroną.

    Jest też kilka rzeczy, które w tym roku odkryłam. Pierwsza, że serce nie pozwoli zamknąc żadnego okna nawet w zimie, kiedy wydaje Ci się, że wszytsko wewnątrz masz już zamarznięte. Druga, że prawdziwi przyjaciele skorzystają z naiwnego serca i w końcu rozmarzniesz. Trzecia, że można być szcześliwym nawet jeśli coś w życiu nie wypala. Czwarta, że trzeba skupiać się na tym co przed nami, a nie na tym co nie wyszło. Piąta, że samej ze sobą przyjdzie mi zwariować. Ludzie mnie budują i tych wspaniałych ludzi muszę sie trzymać.

    Nauczyłam się też, że jestem wartościowa, nawet jeśli czasem się tak nie czuję. Nie wiem, czy jestem potrzebna, ale jestem kiedy wydaje mi się, że mnie potrzeba. Zaczynam lubić siebie.

    Z kolejnych wspaniałych odkryć: uwielbiam przyjmować gości u siebie w domu, uwielbiam być studentem i nawet lubię mój tegoroczny kierunek - niespodziankę, twitter to świetna zabawa.

    Umiem pracować, umiem się nie poddawać, umiem też znaleźć równowagę i mieć czas na wszytsko.

    Wydaje mi się, że się zmieniłam, zmieniłam i to bardzo. Choć może nadal mam przebłyski paskudnej myszki, która gdzieś tam siedzi (może zawsze będzie siedziała), ale chyba jestem bardziej otwarta, zdecydowanie odważniejsza, niż byłam.

    Im ciężej tym weselej, a im więcej masz do zrobienia, tym więcej masz czasu.

    Co przyniesie następny rok? Nie wiem.

    Wiem co chciałabym żeby przyniósł.

    Nie, nie ma być lepszy, ma być wymagający.

    Boże, cokolwiek masz dla mnie, wierzę, że chcesz żebym sobie z tym poradziła.