No i coraz bardziej dociera do mnie, że kończy się rozdział 3letniego epizodu mojego życia.

Wiem, że jeszcze wiele mnie czeka, ale te lata, licealne lata były czymś genialnym.

Ci ludzie, którzy każdego dnia sprawiali, że każdy dzień w tej szkole był OK.

Wiadomo, były dni, gdzie miałam wyjebane, gdzie miałam dosyć, bo nie zawsze było bajkowo.

Ale jakoś mało mnie to obchodzi, bo i tak było pozytywnie.

Dociera do mnie, że już nigdy nie usiądę z Szymkiem w ławce, że nie będziemy doprowadzać nauczycieli do takiego stanu, że wyjdą z siebie i staną obok; że przed szkołą nie będziemy sączyć kawy i oglądać listy top dla dzieci; że nie będę ci zaśmiecała trawnika za oknem, swoimi petami; że nie będę wychodziła z GrzesiacQQiem i innymi czubkami na kiepa, gdzie nie będą na nas czychali nauczyciele; nie będzie siedzenia w ostatnich ławkach i nie będzie tego rozpierdolu; nie będzie Bartka, z któym mogłam siedzieć i śmiać się ze wszystkiego i wszystkich; nie będzie chwil, gdzie każde z nas nie mogło już z bólu brzucha, obciążonego przez śmiech; nie będzie rycia się w kolejce do sklepiku, w którym i tak nie było chałwy; nie będzie robienia wszystkiego na ostnią chwilę; nie będzie nabijania się z nikogo, w taki sposób, że aż to wszystko było urocze; nie będzie wspólnych imprez, gdzie co rusz ktoś inny był zajebany i była z niego mega beka; nie będzie śpiep na fajki i przekładania ich na lekcjach; nie będzie uciekania ze szkoły; nie będzie Marty z telefonem, która wszystko nagrywała i robiła zdjęcia; nie będzie Radka, który będzie komentował nadixa; nie będzie nauczycieli, których mimo wszystko lubiłam, każdego na swój sposób i jego specyficzny tryb życia.

Boże, mogłabym tak wymieniać jeszcze długo, trzy lata...

Jednak zleciały szybko, za szybko...

W piątek zakończenie i skończy się coś bardzo fajnego.

Zostanie jedynie matura, która powinna być formalnością tego LO.

Mogę tylko podpisać się pod słowami, które kiedyś usłyszałam, nie wiem nawet od kogo, że okres liceum, jest najlepszym okresem w życiu człowieka.

Nie wiem co przyniesie mi los i dalsze życie, ale na chwilę obecną zgadzam się z tym niewątpliwie.