crooked young

chciałabym być z tobą szczera, taka naprawdę szczera, a nie mówiąca tylko połowę prawdy. i piszę tę notkę chyba z setny raz, bo nie mogę poskładać tych wszystkich myśli i słów w jedną całość, boże, jaka porażka. wczoraj powiedziałam Karolowi, że zniszczyłaś mi półtorej roku życia przez związek, a teraz niszczysz mi życie przez brak związku, czy to jest normalne myślenie? chore. powiem ci jedynie, żebyś czasami w siebie uwierzyła, bo nie masz pojęcia, jak odbierają cię ludzie. i tak, teraz pomyślisz "sama nie wiesz, bo nie znasz moich znajomych, nie znasz sytuacji" ale pomyśl, czy ja muszę znać każdego na wylot? nie. wystarczy spojrzeć na to, ile osób się tobą interesuje, jak każdy stara się o ciebie dbać, nieważne w jaki sposób. być może tego nie widzisz, ale naprawdę tak jest. i powiem ci jeszcze, że jestem wielką szczęściarą, to znaczy byłam, bo kurde.. nie, dobra, nie jestem. tym razem Ada jest i bardzo dobrze. ja osobiście życzę ci wszystkiego dobrego, bo zasługujesz na szczęście jak nikt inny, wiem co mówię. i kuuuurwa, błagam! nie mów, że ona nic do ciebie nie czuje, że się nie odważysz, bo to sterta bzdur. dziewczyna ewidentnie na ciebie leci, nie wiem dlaczego sądzisz, że jest inaczej, ale to chyba nie jest moja sprawa. wiedz tylko, że jesteś najlepszym co mnie w życiu spotkało. ty i Monika, dwie najważniejsze osoby w moim życiu. tak jest i to się nie zmieni. nieważne kiedy zerwiemy kontakt, zaufaj mi. zawsze będziesz moim numerem jeden. już nie chodzi tylko o to, że kiedyś byłyśmy razem, tylko o to, że z tobą mogę jedynie pisać tak.. otwarcie? tak śmiesznie, bezsensownie, z tobą mogę zrywać znajomość na zawsze, a po tygodniu cię przepraszać. ty niechętnie zgadzasz się na kolejną szansę, która ma być "ostatnia", a potem co? powtórka z historii. i jedyne czego żałuję to to, że traktuję cię jak zero, mieszam cię z błotem. nie daje mi to żadnej satysfakcji, wręcz przeciwnie. po każdym wyzwisku bardzo żałuję, ale moja duma nie pozwala mi przeprosić, tylko dowalać jeszcze bardziej. dziwny mam charakter, ludzie ze mną nie umieją wytrzymać, ale ty? to zupełnie coś innego. mam do ciebie ogromny dystans, ale jednocześnie chcę cię poznawać bardziej. zobacz ile my się już znamy.. od ósmego lutego, 2011 roku. patrz ile to czasu. czekaj, powiem ci. 852 dni się znamy, to nie jest wcale tak mało. i nieważne ile dni było tych wszystkich "przerw", ważne jest to, że nadal jesteś. i mam nadzieję, że będziesz cały czas, że przeżyjemy kolejne 852 dni, potem kolejne i jeszcze kolejne. mam nadzieję, że w przyszłości będziesz najszczęśliwszą osobą na ziemi, że jak cię zobaczę, będziesz opowiadała mi, co u ciebie, a przy tym będziesz, dosłownie - płakać ze szczęścia. życzę tobie wszystkiego co najlepsze, bo jesteś jedyną osobą, która ma na mnie taki wpływ. mój pamiętnik już dawno powinien mieć twoje imię, co jest nieco.. dziwne? i nie musisz być ze mną, nawet wolę, abyś kochała ją mocniej ode mnie, tylko proszę o jedno, niech ta dziewczyna cię doceni, bo nie ma bardziej wartościowego człowieka od ciebie. tylko ty potrafisz udawać jakiegoś turka, jak rozmawiamy przez telefon, tylko ty potrafisz mieć głos jak.. pedał, sama zresztą wiesz, haha. tylko ty. no i widzisz, tak od zawsze na zawsze. dziękuję ci z całego serca za te wszystkie dni, mam nadzieję, że będzie ich jeszcze więcej. i obiecuję, że wydłubię oczy każdej osobie, która kiedykolwiek cię skrzywdzi. boże, jaka groźba, haha. kocham cię. 

i nie pytaj mnie o nią.