Piszesz z kimś bliskim i myślisz, ze to i tak nie ma większego znaczenia?

Od tematu do tematu, rozmowa się klei, bo przecież kiedyś się kleiła.

Duża ilośc kilometrów,codzienna tęsknota, brak wspólnego języka zamyka drogę,

którą szliście razem przez długi okres czasu przy tym myśląc,

ze bedzie ona zakończona "happy and'em" jak w ulubionej bajce.

Irytujące piosenki, które co dnia słyszysz w radiu przypominające Ci te czasy kiedy miałas go przy sobie

tylko i wyłącznie całego dla siebie.

Każda rozmowa kończy się tak samo...

nawet nie ma co liczyć na głupiego esemesa na dobranoc o treści 'kocham Cię' ,

który sprawiał, ze na twarzy choć na chwilke pojawił się szczery uśmiech.

Coś się pomalutku kruszy, coś wygasa...

Przecież nic nie trwa wiecznie. 

-po co to wszystko? 

-Ktoś widocznie stał się ważniejszy.

ZDJĘCIE MISTRZOWSKIE-chyba najlepsze jakie zrobilam.