day 20th

Podzwiwiam się.

Dni płyną tak szybko, jak krople w potoku.

A tęsknota...Tak, to ona gryzie najmocniej, gdy ściany pustego pokoju zaciskają się na mojej czaszce.

Płonę żywcem w ognisku swoich niespełnionych pragnień, To boli. Tak, to naprawdę boli.

I to wszystko wcale nie jest takie, jak mi się wydaje.

Myśli, myśli...

Za dużo myśli.

A ja tylko chcę żebyś była.

18 krąży po orbicie .

18. 

A nawet nie wypada życzyć wszystkiego najlepszego.

Zaćmienie słońca. Moje miało miejsce już miesiąc i 6 dni temu. Jakim cudem jeszcze oddycham?

Ale oddycham. Nie wykruszę się. 

Najgorsza ze wszystkich zgromadzonych jest pani Nadzieja.

Mój jedyny ratunek - Ty.

Ale powiedz mi, dlaczego?

Tego jest zbyt wiele.

Za dużo. Za dużo. Co dalej robić?

Zanikam...

We mgle.

Rozpuszczam się.

W miłości. W przeklętej wrażliwości.

Echem odbija się kłamstwo.

' How I wish, how I wish you were here.

We're just two lost souls
Swimming in a fish bowl,
Year after year,
Running over the same old ground.
What have we found
The same old fears.
Wish you were here. ' ...

Wczoraj... wczoraj
nie liczy się,
Wczoraj... wczoraj
nie liczy się,
bo wczoraj...
bo wczoraj... nie było, nie...