wiem że nic nie wiem.

sama nie wiem jak się teraz czuję. niby jest ok, a jednak cały czas o nim myślę. gdy gadałam z Błażejem było ok, ale teraz? nie mam pojęcia. myślę tylko o tym, żeby teraz przy nim być. móc się przytulić, pocałować. ale zjebałam. i nie mogę tego naprawić. chcę jak najszybciej zapomnieć o tym uczuciu. kurwa. naprawdę. bo to za bardzo boli. a ja jestem za słaba na takie uczucia i boję się, że mogę nie przeżyć.

chciałabym mieć teraz obok siebie kogoś z kim mogłabym wyjść w tej chwili na miasto. po prostu przejść się nocą. kogoś kto mógłby mnie teraz przytulić. pocałować? podświadomie może myślę o Błażeju, ale nie jestem pewna. a może tak naprawdę chodzi o Tomka? nie wiem. nic już kurwa nie wiem. ale tez nie chodzi mi o chłopaka. tylko o osobę która mogłaby mnie zrozumieć teraz i wesprzeć. uśmierzyć ból, zabrać smutki i problemy, otrzeć łzy i rozbawić. nikotyna pomaga na chwilę. muzyka na dłużej. człowiek na jeszcze dłużej. plotę bez sensu, ale w tej chwili mam nawał myśli. z resztą nvm. i tak to nikogo nie interesuje.

jutro, a właściwie to już dziś farbuję włosy. podcięłam je to mogę już pofarbować. i chyba zostanę przy czerwonym. niby tęskno mi trochę do blondu, ale jednak czerwony to mój kolor i w nim czuję się najlepiej. może kiedyś wrócę do blondu, ale nie teraz. jeszcze nie. zwłaszcza jak bym musiała przejść do brązu, a brąz to zdecydowanie nie mój kolor.

Jacoby śpiewa mi, że muszę oddychać choćby nie wiem co i, że trzeba żyć choć w środku krwawię i to boli jak cholera.

postaram się. póki co, żyję. Błażej też kazał mi żyć, bo jak nie to przyjedzie do mnie wskrzesi i znów zajebie. kochany jest. no cóż. szkoda, że ja taka nie jestem uczuciowa. nie wiem czy kiedykolwiek poczuję do niego to co on czuje do mnie. zobaczymy. póki co w nic nie mam zamiaru się angażować. muszę odpocząć. muszę dać sobie spokój z uczuciami. muszę najpierw uwolnić się od uczucia do Tomka. co raczej szybko nie nastąpi.. zbyt długo to trwało, żebym mogła ot tak sobie zapomnieć. najchętniej cofnęłabym czas i nigdy nie popełniłabym tego błędu, ale nic nie mogę zrobić. to koniec. po prostu. czas się z tym pogodzić.

dzięki Bogu mam muzykę.

ona mnie ratuje i utrzymuje przy życiu sekunda za sekundą. minuta za minutą. godzina za godziną. dzień po dniu.

muzyka to lekarstwo na wszystko.