Kocham cię nie za wygląd.

Bo kocham cię za wszystko.

Nie wiem jak mam to powiedzieć.

Poniosło mnie, byłam i jestem zła.

W jednej sekundzie straciłam wszystko, choć nie miałam nic.

Nie chciałam tego powiedzieć..

Kiedy to napisałam, oczy zalały mi się łzami.

Nie wiedziałam czemu to zrobiłam.

Upadłam na ziemie i zaczełam dławić się łzami i dusić, nie mogąc złapać oddechu.

Kiedy ledwo podniosłam się z ziemi na drżących dłoniach..

Podeszłam i przeczytałam to czego się spodziewałam.

Wpadłam w jeszcze większą panike i zaczełam płakać mocniej.

Byłam ciekawa czy chociaż ty teraz płaczesz.

Czy może napisałaś to z zimną krwią i nie przejęłaś się tym.

Miałam tylko ciebie, a nawet nie miałam.

Nigdy nie byłaś moja.

A ja zawsze cię kochałam.

Słuchałam, wspierałam i pomagałam, wtedy, kiedy w twoim związku źle się działo.

Kiedy w twoim życiu źle się działo też.

Wytrzymywałam to, ale człowiek dużo tego wytrzymać nie może.

Ja i tak wytrzymałam 6 miesięcy i 10 dni.

Dokładnie pamiętam ten dzień, w którym powiedziałam ci że cię kocham.

I dzień, w którym powiedziałaś mi, że kogoś masz.

To bolało, boli do dziś.

Postaw się w mojej sytuacji...

Znosiłam to.

Byłam w stanie oddać ci wszystko i dalej jestem.

Wszystko żebyś była szczęśliwa...

Przepraszam za wszystko, za całe te 8 miesięcy i 25 dni.

Chcę żebyś to przeczytała... Ale pewnie tego nie zrobisz.

Żegnaj, mam nadzieję że będziesz szczęśliwa.

Nie chciałam widzieć co napiszesz, bo wiedziałam że to bedzię najgorsze co mnie spotkało.

Nie wiem co bez ciebie zrobię....

https://www.youtube.com/watch?v=k9AKgvEWqd4 

https://www.youtube.com/watch?v=cyOqIKGbYkg