Dwór z I połowy XIX w.

Dwór został wybudowany w I połowie XIX wieku na polecenie rodziny Karnkowskich lub Piwnickich. Miejscowość posiada średniowieczny rodowód. Pierwsza wzmianka o miejscowości zwanej jeszcze w XVI wieku Drobnino pochodzi z 1333 roku. Od XV do XVII wieku posiadłość była w posiadaniu rodziny Kryskich. Po śmierci Stanisława Kryskiego, kasztelana raciąskiego, miejscowość wykupiła od macochy Jadwigi z Mostowskich Kryskiej Zofia z Kryskich Kępska, żona Mikołaja Kępskiego. W posiadaniu rodziny Kępskich majątek pozostawał aż do 1715 roku, potem przeszedł w posiadanie Adama Jeżewskiego- podkomorzego płockiego. W latach późniejszych posiadłość wielokrotnie zmieniała właścicieli i należała kolejno do: przed 1724 Franciszka Skarbka- wojewody łęczyckiego, następnie jego syna Jana- kasztelana inowrocławskiego z braćmi, później wdowy po nim Konstancji von Bruchenthal Michałowej Aleksandrowej Czetwertyńskiej- starościny tuszyńskiej i żytomierskiej. W roku 1787 majątek przeszedł w posiadanie Stanisława Dąbskiego- wojewody brzesko-kujawskiego, później należał do Karnkowskich a od 1846 do Kunklów. W roku 1912 właścicielem posiadłości został jej ostatni właściciel Jan Karczewski. Pod koniec lat 20 tych majątek liczył 582 hektary. Obecnie dom jest pusty i znajduje się w złym stanie technicznym. Jego pierwotne wartości artystyczne i charakter zostały zupełnie zatarte przez użytkowników. Z oryginalnej architektury dwory poznać można jedynie jej bryłę i kształt dachu. Elewacje zaś zostały poprzebijane nowymi wejściami, dostawiono do nich nowe werandy, wiatrołapy, schodki. 

Dwór murowany z cegły, otynkowany, malowany na biało. Posadowiony na planie prostokąta, parterowy, podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem nakrytym wysokim dachem naczółkowym. Połacie pokryte wtórnym eternitem. Elewacja frontowa o zmienionym układzie. Oryginalnie posiadała facjatkę na osi ponad którą znajdowała się dwuosiowa wystawka. Przy elewacji bocznej umieszczono dobudówkę mieszczącą dodatkowe wejście. Całość pozbawiona wyraźnych cech stylowych.