I HAVE THE TIME OF MY LIFE!

Potrzebowałam tego koncertu. Tego oderwania od rzeczywistości. Tańczenia z ludźmi, których niby znam, ale nigdy przecież nie byliśmy bliżej.. Potrzebowałam chociaż chwilę nie myśleć. I mimo, że w tym momencie ledwo się ruszam, nie mogę podnieść rąk do góry, a biodra mam sino-różowe, to jestem w pełni zadowolona z wczorajszego pięknego wieczoru. Oby więcej takich. Przez te cztery godziny nie myślałam o Nim i w sumie o tym drugim też nie. Nie myslałam o zagładzie która nastąpi we wtorek o godzinie 9 rano. Nie myślałam o niczym. Po prostu świetnie się bawiłam. 

I to kolejny dowód na to, że dzisiesza młodzież wcale nie potrzebuje alkoholu, aby się świetnie bawić. Trzeba jej tylko załatwić takie oto rozrywki. Jak ta wczorajsza.

W sumie.. Już nigdy nie będę tak młoda. Już nigdy nie będze tak samo, tak pięknie, jak terasz, kiedy mam te 15 lat, 7 miesięcy i 10 dni : )

"I HAVE THE TIME OF MY LIFE!"

Poza tym, bardzo zaimponowało mi zachowanie kolegi. Moje miasto to jednak moje miasto. Żyje na swoich prawach. I oczywiście inne subkultury niż dresy powinny być tępione. Dokładnie pamiętam troskę w oczach Szymcia i ulgę, że na koncert jednak przyszłam w trampkach, a nie przyszło mi do głowy założyć glany. Kazał zapiąć płaszyk i wrócić dla bezpieczeństwa naokoło do domu. Mam szczęścię, że mam tak wspaniałych ludzi wokół siebie!