wracam tu od czasu do czasu
tak na chwilę z doskoku

najczęściej po 24.00
nie piszę, odwiedzam znajome twarze bo tęsknię
nocą tak się uaktywnia to uczucie, że trudno oddychać
ale kto powiedział, że ten kto był kiedyś, będzie zawsze obok?
ratuję się więc obrazami

zabawne, jest coraz lepiej
prawie ciągle się uśmiecham

a jednak

brak mi czasu
znów myślę za dużo

nie rozumiem ludzi

teraz
kiedy na codzień jest ich mnóstwo wkoło mnie

mówią, ale nie rozmawiają
słyszą, ale nie słuchają
patrzą, ale nie widzą
biorą to co chcą, nie to, co będzie dla nich dobre
mają w oczach dziwny rodzaj smutku

czas leci, przeraża mnie to, przerasta.
a dorosłość miała być taka piękna.

 
łaknę prawdziwości,spełnionych obietnic, słów pełnych treści.
oczu pełnych ciepła, 
a nie takich w których odbija się bezdenna putka 
nie, nie chcę się wypalić jak te wszystkie osoby które spotykam na swojej drodze 

teraz jest ten piękny czas, on minie, mija tak szybko... a ja
nie chcę go przegapić.

PYK.