photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 7 PAŹDZIERNIKA 2009

;(

Zmrok jesienny ma ciszę solenną kościoła;

Tuż pod księżycem Wenus,

we mgle kadzidlanej,

Błyska, jak przed monstrancją płomyk nieśmiertelny;

Coś wielkiego, słodkiego coś kona dokoła.

Drzewa, podobne mnichom u zwłok czuwającym,

Mrąc same, rzężą psalmy ledwie dosłyszalne;

Chude ich pnie się wznoszą jak ręce błagalne,

Liście bez szmeru lecą, jak łzy, deszczem drżącym.

 Podczas gdy z widnokręgu, szerząc swe zasłony,

Noc wstaje i otula bezgranicze śpiące,

Niby całun trumienny, gwiazdami łzawiony,

Tam, w dali, niebo, tracąc duszę swoją, słońce,

Jak trup świetlny, powoli zlewa się, rozkłada...

 I już nad barwnym ciałem krążą kruków stada.

Komentarze

dominikasysa13 Coo..?
08/10/2009 21:29:31
olenka9614 tu jesteś tą kukiełką xD
07/10/2009 19:00:34

Informacje o dominikasysa13


Inni zdjęcia: Nagroda elmarZmęczenie wątpliwe. ezekh114Papiernik. ezekh114MALEŃSTWO *dzik / warchlak* xavekittyxW mieście. ezekh114Regietów purpleblaackIKARUS ZTM ztmrudaDroga w zieleni andrzej73Pod Tatrami acegLa vie est dure. ezekh114