Kim jestem? I jak, ciekawi mnie, skończy się ta opowieść?
Słońce już wzeszło i siedzę przy oknie,zasnutym mgłą mijającego życia.
Moje życie? Niełatwo je opisać. Nie okazało się wspaniałe, jak to sobie wyobrażałem [...] Nie jestem wyjątkowy, co do tego nie ma wątpliwości. Jestem zwyczajnym człowiekiem o zwyczajnych myślach i wiodłem zwyczajne życie. Nikt nie postawił pomnika ku mej czci, a moje imię szybko pójdzie w zapomnienie, lecz kochałem - całym sercem i duszą - a to, moim zdaniem, wystarczająco dużo.
N.Sparks